Geleneksel jet yakıtlarının çevresel tesirleri ve sonlu kaynakları, havacılığı yeni tahliller aramaya zorluyor. Bilim beşerlerine nazaran, “ince hava”dan elde edilen e-yakıtlar yakın gelecekte sürdürülebilir uçuşların anahtarı olabilir.
Uçakların direkt havadan “yakıt çekmesi” kulağa bilim kurgu üzere gelse de, uzmanlara nazaran bu teknoloji sanılandan çok daha yakın. Üçüncü kuşak sürdürülebilir havacılık yakıtı (SAF) olan e-yakıtlar ya da “güçten sıvıya” yakıtlar, karbondioksit ve hidrojenin sentezlenmesiyle üretilebiliyor.
Independent’ta yer alan habere nazaran, bu teknolojinin temelinde, atmosferdeki ya da sanayi kaynaklı CO2’nin hidrojenle birleşerek hidrokarbonlara dönüştürülmesi yatıyor. Bu bileşikler rafine edilerek jet yakıtına dönüştürülebiliyor.
EN BÜYÜK MANİ: YÜKSEK MALİYET
E-yakıtların en büyük sorunu ise yüksek üretim maliyetleri. Avrupa Birliği Havacılık Emniyeti Ajansı’na nazaran, e-yakıtın ton başına maliyeti yaklaşık 8 bin 720 dolar. Bu sayı, biyobazlı SAF için 2 bin 365 dolar, klasik jet yakıtı içinse yalnızca 830 dolar.
Bugün itibarıyla yalnızca Avrupa Birliği ve Birleşik Krallık, e-yakıtların üretimini teşvik eden düzenlemelere sahip. Bu pazarlarda da sadece atık yahut yeşil hidrojen kullanımına müsaade veriliyor. Uzmanlar, bu durumun maliyet verimliliğini olumsuz etkilediği görüşünde.
Havacılık sanayisinin e-yakıta geçiş yapıp yapmayacağı belirsizliğini korusa da, birtakım havayolu şirketlerinin şimdiden alternatif güç kaynaklarını test ettiği biliniyor.
